Σκεύος ψησίματος, συγκολλημένο από πολλά θραύσματα και συμπληρωμένο. Βρέθηκε το 2000 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στη δεξαμενή ΝΜΑ III της οικίας Λ.

Έχει επίπεδη βάση, χαμηλά τοιχώματα που διευρύνονται προς τα έξω, απλό χείλος και δύο λαβές προσαρμοσμένες στο χείλος, από τις οποίες σώζεται σήμερα μόνο η γένεση της μίας. Η επιφάνειά του είναι καπνισμένη σε πολλά σημεία από την συχνή επαφή με τη φωτιά για το μαγείρεμα του φαγητού.

Τέτοιου τύπου σκεύη ήταν πολύ πρακτικά στην κουζίνα, καθώς μπορούσαν να τα χρησιμοποιούν είτε σαν τηγάνια πάνω από τη φωτιά είτε σαν ταψάκια μέσα στην εστία.